Deel dit bericht
(©Filip Van Roe / Opera Ballet Vlaanderen)

Na het zien van de prachtige voorstelling “Bach studies” van Benjaming Millepied, zijn allereerste avondvullende dansvoorstelling, exclusief gemaakt voor Sidi Larbi Cherkaoui’s Ballet Vlaanderen, stelde mijn man me de vraag hoe een choreograaf een voorstelling bedenkt, documenteert en aanleert aan zijn groep dansers. Niet dat ik het antwoord pasklaar had, maar ik kan me er wel iets bij voorstellen. En dat heeft te maken met de verschillende soorten van intelligentie waarover we beschikken.

Ons cognitief vermogen om informatie te verwerken, wordt uitgedrukt in IQ. Onze emotionele intelligentie, uitgedrukt in EQ, is het vermogen om met je eigen emoties en die van anderen om te gaan. Beide zijn belangrijk en als choreograaf kan je best van beide een gezonde dosis hebben. Wat in de danswereld niet altijd het geval is. Maar wat voor Benjamin Millepied cruciaal blijkt. In een uitstekend interview met de choreograaf en filmmaker in De Standaard lees je onder andere:

“In de documentaire Reset (2017) zie je Millepied worstelen met het systeem. Daarbij houdt hij geen blad voor de mond. Hij vergelijkt het ballet met een leger en hekelt het gebrek aan excellentie en de angstcultuur. In een aangrijpende scène probeert een danseres een blessure te verzwijgen uit schrik haar rol te verliezen. Ze weet niet wat ze meemaakt als Millepied haar enkel verzorgt en haar vervolgens twee weken met vakantie stuurt.”

De Harvard psycholoog Howard Gardner maakte duidelijk dat ieder van ons een mix aan verschillende soorten intelligentie heeft. De ene soort dominanter dan de andere.  Zo is er de taalkundige intelligentie, de muzikale, de wiskundige, de ruimtelijke, de kinesthetische (bewegende), de interpersoonlijke (in relatie met anderen) en de intrapersoonlijke (kennis en begrip van jezelf).

Hoe jij het best denkt, hangt samen met jouw mix van intelligentiesoorten. Bij sommigen is het in gesprek met anderen. Anderen komen tot inzichten en besluiten door hun gedachten te ordenen op papier met enkel zichzelf als gezelschap. Anderen hebben vooral baat bij ruimtelijke opstellingen. Nog anderen zijn muzikaal heel sterk en laten zich meedrijven door de muziek. Voor sommigen voelt het als spelen met cijfers. En er zijn er die moeten bewegen om goed te kunnen nadenken. Is het nu dansen, lopen, zwemmen, fietsen of je vingers over het klavier laten dansen, zolang je lichaam maar in beweging is op de één of andere manier.

Met deze informatie kunnen we ons voorstellen hoe deze prachtige dansvoorstelling op Bach tot stand komt. Dansers en choreografen hebben veel aandacht voor muziek, denken doorgaans al doende, denken in beweging, dus maken een stuk al dansend, pratend en luisterend, naar de muziek en elkaar. Benjamin Millepied (heerlijke naam voor een danser/choregraaf toch?) dook diep in de materie, in de muzikale architectuur van Bach om de eigenheid van de dansers optimaal te tonen. En dat is hem en zijn ploeg meer dan gelukt. De trailer geeft je een voorproefje. Ik denk dat ik er terug een held bij heb.

2 antwoorden

  1. Merci voor de tip, Charlotte! Gisterenochtend impulsief tickets gekocht voor de voorstelling ’s avonds en het was prachtig.

  2. Twyla Tharp spreekt in haar boek ‘The Creative Habit’ uitvoerig over de wijze waarop producties tot stand komen. Zeer aanbevolen lectuur.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Ontvang de nieuwsbrief

Tweemaandelijks inspiratie in persoonlijke ontwikkeling voor ondernemers en leiders inclusief het gratis ebook “Waarom de meeste ondernemers werken met mensen moeilijk vinden. En hoe dat niet zo hoeft te zijn.”