Onderweg

Als je iets echt wil, spant het hele universum samen om je daarbij te helpen. (Paulo Coelho)

Ooit zou ik een boek schrijven. Dat heb ik altijd geweten en zo is het ook gegaan. En sindsdien, speelt de vraag hoe ik “doen wie je bent” kan vertalen naar organisaties. Zodat ik er niet alleen solo-ondernemers of individuele professionals toe breng. Maar ook zaakvoerders kan ondersteunen zodat zij zichzelf en hun team bij “doen wie je bent” brengen.

Dat onderzoekspad bleek natuurlijk geen recht pad te zijn. Oké dan! Maar wat dan wel? Een beweging naar een stip aan de horizon. Onvoorspelbaar, grillig, soms snel en duizelingwekkend. Vaak tergend traag en ontmoedigend. Maar ik bleef en blijf onderweg. Met een koppig hart, want anders sluit je de magie onderweg uit. En wat zou er dan allemaal niet verloren gaan?

Lang geloofde ik dat ik het niet alleen kan. Zoals zoveel. Maar intussen weet ik dat er vele vormen van alleen en samen bestaan en dat ik als solo-ondernemer daar een eigen betekenis aan mag geven. En dus voel ik me er niet alleen in en heb ik een schitterend netwerk achter me om mee in te zetten. Zowel naar de werknemers als de zaakvoerder(s) in de organisaties.

En ik geloof dat het beste nog moet komen. Altijd eigenlijk. En wat helpt is dat je default op ja durft te staan. Misschien niet altijd, maar toch soort van standaard. Want welke kansen krijg je dan? En wat leren die kansen je? Onderweg werden ze heel betekenisvol voor me. Stevige bouwstenen voor het nieuwe.

Ook al zit er niemand op me te wachten. Niemand zit dus actief te wachten of te verlangen tot wanneer ik “doen wie je bent” eindelijk vertaald krijg naar organisaties. Werkelijk niemand. En dat is oké. Zolang ik maar niet op mijn klanten zit te wachten. En ik in beweging blijf en doelgerichte acties doe. Vanaf de zomer heb ik de communicatie klaar en dan ga ik er met veel goesting mee aan de slag. Wordt vervolgd.

En er is tijd. Altijd. Al leven we in een samenleving waar we snelheid aanbidden en tijd vrezen. Er is tijd. Tijd die we nodig hebben om diep te kunnen verbinden en om de complexiteit te omarmen. De dingen die van belang zijn, worden gemeten aan diepgang, niet aan snelheid. En diepgang is het slachtoffer van onze aanbidding van snelheid. Goede dingen vragen tijd.

En zo heb ik dus de inhoud van deze aankondiging gevonden in mijn beschreven proces op deze blog. Bij het begin van het jaar, toen ik intuïtief op verkenning ging naar de naam van dit jaar, kreeg ik heel sterk het gevoel aan het begin van een nieuwe 7-jarige cyclus te staan. En dat voelt goed. Precies 13 jaar timmerde ik aan mijn professioneel pad onder mijn éénvrouwszaak. Nu timmer ik verder, voor de komende 7 jaar en start ik vanuit een andere organisatievorm. Niet alleen, soort van samen, in beweging en doelgerichte actie, vanuit een koppig hart en overtuigd dat het beste nog komt. Keep u posted!

Deze zomer werk ik naarstig achter de schermen. En dan, dan begint het echt.