Ik hoor het zo vaak: “Ik kan het niet alleen”. Niet alleen bij anderen. Ook ik denk het dikwijls. En dan stel ik me (na een hoop frustratie, gevloek, gesnotter en gedoe) twee vragen. Misschien wil jij die vragen ook eens proberen.
Wat is “het” dat je niet alleen kan? Wel, er zijn heel wat dingen die ik niet alleen kan. Theoretische gezien zou ik ze misschien wel kunnen, maar ze gebeuren niet. Dus op het risico om voor volkomen afhankelijk en onzelfredzaam versleten te worden, dit is het begin van mijn lijstje:
- een vakantie organiseren
- mijn zintuigen afsluiten
- de nieuwe pot mayonaise open draaien
- belangrijke beslissingen nemen voor ons gezin
- oude belemmerende overtuigingen vernieuwen naar vermogende overtuigingen
- een kaart lezen zonder te mislopen/misrijden/zweetuitbarstingen
- kromme zinnen toelaten wanneer ik nerveus ben
- een fietsband oppompen (en weet dat ik +/- 60 km per week fiets)
- groot denken (want ik ben een soort kabouter, en in de winter zie ik er zelfs zo uit bij momenten)
- pijnlijke momenten vergeten
- me actief in politiek interesseren (al zie ik er absoluut het belang van in)
- zorgeloos een nieuwe verplaatsing organiseren
- rustig fietsen onderweg ergens naartoe
- beslissen mijn haar definitief te verven
- in chaos en wanorde leven (buiten mijn hoofd dan)
- veel langer lopen dan ik denk dat haalbaar is
- mijn mac van 9 jaar oud vervangen door een nieuwe die performanter en lichter is omdat hij gewoon nog heel goed werkt
- de actualiteit volgen
- voor eens en altijd mijn oordeel opzij zetten
- iets ophangen aan de muur
- onze meisjes helpen bij wiskunde en zinsontleding
- stil zitten en denken
- naar het nieuws kijken
- meer dan 10 m crawl zwemmen
- mijn onbewuste gedachtestroom stoppen
- standvastig zingen
- me ten volle inspannen voor iets dat ik eigenlijk niet echt wil
- verleiden
- mijn nagellak tijdig verwijderen
- doen alsof
- met gestrekte benen en beide voeten op de grond mijn enkels vastnemen (en alle varianten daarop)
- dezelfde activiteit veel herhalen zonder interesse te verliezen
- grote datasets analyseren
- geduldig blijven bij eeuwige twijfelaars
- een Ikea meubel in elkaar zetten
- koken met meer dan vijf ingrediënten
- iets volhouden waar ik geen plezier aan beleef
- saus maken
- vriendelijk zijn wanneer ik er geen zin in heb
En dat is nog maar wat ik verzin op een paar minuten tijd. Iets zegt me dat bepaalde personen uit mijn omgeving makkelijk nog kunnen aanvullen.
En dan is de tweede vraag: wat is alleen? Je zou het misschien niet denken, maar dat is een heel persoonlijke vraag. Voor mij betekent het “geen hulp kunnen inroepen na onvruchtbare pogingen of harde ontmoetingen tussen mijn hoofd en een muur”.
Wat betekent het voor jou? En is het dan nog steeds een probleem dat je het niet alleen kan?
