Er is tijd

Speed is God and Time is the Devil. (Peter Block, 1940)

Ik heb de goede gewoonte te lezen. Soms is het wat zoeken naar het juiste moment ervoor. Maar meestal is het ’s avonds in bed voor het slapen gaan. Dat kan al vroeg op de avond zijn (zalig) en laat op de avond (soms wel vreemd eigenlijk). Maar om te lezen, vind ik al mijn hele volwassen leven tijd. Dat gaat daarom niet snel, maar het gebeurt wel. En deze week verhelderde Peter Block in het hoofdstuk over “diepgang” in “The answer to how is yes. Acting on what matters” mijn vechten tegen de tijd. En hoe dat verbonden is met diepgang. Iets waar we als zinzoekende wezens behoefte aan hebben. Al durven we dat al eens te minimaliseren.

Steeds meer mensen zie ik in dit gevecht. Een strijd voor diepgang en de rijkdom van complexiteit. En tegen snelheid en oppervlakkigheid. Peter Block schrijft

“We zijn het niet meer gewoon om diep na te denken en vragen te stellen. We verkiezen actie en antwoorden.”

 

We laten ons leiden door de noodzaak de daad bij het woord te voeren en beter één vogel in de hand te hebben dan tien in de lucht. Nu is dat natuurlijk heel waardevol in bepaalde aspecten van het leven (economisch, ondernemend), maar niet altijd en overal. Wie vandaag tijd neemt om veel en grondig na te denken, zit gevangen in de ivoren toren, is een dromer of een idealist. Of een navelstaarder. Dat kan ook. De tijd en de ruimte die nodig is voor diepgang, is een onpraktische luxe geworden. Voor ondernemers, artiesten, onderzoekers, academici, moeders, vaders, beleidsmakers, zorgverstrekkers… Ook voor jou? Nochtans, belangrijke evoluties, zowel maatschappelijk als persoonlijk, gaan niet zonder een diepe verkenningstocht naar binnen. Peter Block verwoordt het kernachtig.

“Speed is God and Time is the Devil.”

 

We leven in een samenleving waar we snelheid aanbidden en tijd vrezen. Soms is de nood aan snelheid heel juist en relevant. Denk maar aan het voordeel van een “first to market” of een “quick cycle time” of een korte en snelle conversieratio op je website. Of de instant messaging client service die je meteen helpt. Maar de snelheid uit het commercieel leven heeft intrede gedaan in het volledig maatschappelijk en privé leven. Het is een standaard in de economische machine, maar wie zegt dat die standaard ook geschikt is voor onze persoonlijke levens? In plaats van te doen wat van belang is, spenderen we ons leven aan doen wat werkt. We zijn steeds gehaast, of we nu dingen doen die van belang zijn of dingen die gewoon werken.

De dingen die van belang zijn, worden gemeten aan diepgang, niet aan snelheid. En diepgang is het slachtoffer van onze aanbidding van snelheid. Het is onmogelijk om je instant medeleven, instant rechtvaardigheid, instant verzoening, instant vernieuwing, instant creativiteit, instant succes voor te stellen. Overdreven snelheid is misschien gewoon een indicatie voor het feit dat we verloren rijden in het leven. Dat we niet weten welke richting onze eindbestemming uit gaat. Want om die richting te kennen en te voelen, hebben we diepgang nodig.

Maar is de behoefte aan snelheid echt of kunstmatig? Door er in schaarste over te denken, geloven we dat we de tijd waardevoller maken. Maar er zijn nog steeds 60 min in een uur, 24 uur in een dag en 7 dagen in een week en 365 in een jaar. De tijd is volkomen voorspelbaar. Er is tijd. Tijd is er altijd om te doen wat werkelijk van belang is. Wie wil mee de nieuwe mindset van “er is tijd” aannemen?

4 reacties op “Er is tijd

  1. Blij dat ik de tijd nam om je blogpost te lezen. Waardevolle inzichten! Ik doe mee: er is tijd. Of tenminste, ik neem de tijd.

    1. Tof Emilie, er is tijd en jij neemt de tijd. Bedankt voor je feedback en fijn weekend voor straks.

  2. Cfr Paul de Wispelaere: de kracht van de bomen is dat ze groeien in stilstand…
    Ik ben helemaal mee Charlotte. Dank voor je mooie artikel.

    In die context is het onderscheid tussen Cronos-en Kairostijd ook een mooie trouwens. Daar schreef Joke J. Hermsen en fijn boek over.

    1. Dank je Ilse, ik ken het werk van Joke J. Hermsen ook. En afgelopen vrijdag had Jan Rotmans op het congrestival “42” het er ook nog over. We weten het meestal allemaal wel. Maar het toepassen is vaak de moeilijkheid, voor mij dan toch. Fijne werkweek Charlotte

Laat een reactie achter op Ilse Schorrewegen Reactie annuleren

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *